Forlaget skriver om denne boka:
Historikarane er stort sett samde om at Noreg oppnådde fridom og sjølvstende i 1814. Fridomen låg i ei svært demokratisk grunnlov for si tid. Sjølvstendet kom til uttrykk i at den nye unionen med Sverige var avgrensa til eit kongefellesskap. Men var dette resultatet av ei langvarig indre utvikling, eller skuldast det dei utanrikspolitiske konjunkturane under napoleonskrigane?
I denne boka nøstar Ståle Dyrvik opp både dei lange og dei korte trådane fram til dette lagnadsåret i norsk historie. Kven var dei sentrale aktørane i og utanfor den norske skodeplassen? Korleis kunne Noreg i eitt sprang byta ut einevelde med folkestyre. Og korleis kunne det norske samfunnet likevel synast så upåverka av den politiske omveltinga? Samstundes viser han korleis ulike historikarar har tolka 1814 tidlegare, og gjennom ei meir systemteoretisk tilnærming til problematikken opnar han for ei nytolking av 1814.